Δεν ήταν επειδή βαριομουν να κάνω κάτι εκείνη την ημέρα ούτε επειδή ήθελα να δείξω κάτι σε κάποιον.
Δεν ήταν επειδή το είχα απωθημένο ή επειδή μου το πρότεινε κάποιος .Δεν ήταν επειδή είχα ανάγκη από επικοινωνία...και σίγουρα ούτε από σχόλια σε αυτά που λέω και σκέφτομαι
Η αλήθεια είναι πως ούτε εγώ πραγματικά ξέρω γιατί το έκανα... ένα ξέρω μόνο πως ειναι μερικές φορές που νιώθω πως είναι ανάγκη να βγάλω κάποια πράγματα από μέσα μου κάποια πράγματα που άλλες φορές δεν με αφήνουν να ησυχάσω ή να ηρεμήσω. Ισως το έκανα γιατί είμαι τόσο εκνευρισμένη με την όλη κατάσταση που επικρατεί γύρω μου ...με την τόση αδιαφορία απάθεια , έλλειψη προσωπικότητας και άποψης των περισσοτέρων ανθρώπων τις ηλικίας μου... Ίσως πάλι το έκανα γιατί είμαι από τους ανθρώπους που εκφράζονται πολύ καλύτερα μέσα από τον γραπτό λόγο(ανεξάρτητα αν δεν είμαι και από τους καλύτερους στην έκθεση..)και αφού πέρασε πια η εποχή που έγραφα τις σκέψεις μου σε ένα κομμάτι χαρτί είπα να ακολουθήσω την νέα εποχή που έρχεται και να συμβιβαστω σε αυτην....
Ίσως τελικά να το έφτιαξα για να πω σε κάποιον(οποιωνδήποτε) για τις δικές μου μέρες που πολλές φορές μοιάζουν τόσο μα τόσο συνηθισμένες αλλά μέσα μου φαντάζουν συγχρονως τόσο παραξενες...και για αυτα που βλεπω καθημερινα και απορω με τον κοσμο γυρω μου που τα αποδεχεται
Μπορει να μην το διαβασει ποτε κανεις ή μετα απο μερικες εβδομαδες να το παρατησω..θα δειξει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου